«Μα είναι τρόπος αυτός που μιλάει ο Μεϊμαράκης ;»

Αν πάρει κανείς τοις μετρητοίς τις απόψεις των διαφόρων πολιτικών αναλυτών, είναι να τρελαίνεται…

Στο βαθμό που κάποιος πολιτικός μιλάει με πολιτικό καθωσπρεπισμό, τότε ο πολιτικός του λόγος χαρακτηρίζεται « ξύλινος » και φτιαχτός.

Αν μιλάει με ύφος περισπούδαστο, είναι αλαζονικός και απόμακρος .

Όταν πάλι μιλάει στην καθομιλούμενη, τότε ο λόγος του είναι «μάγκικος» και «λαϊκός» !

Δεν μπορείς δηλαδή να τους βρεις πουθενά.

Και είναι λογικό γιατί η πολιτική ανάλυση στη χώρα μας , είναι όπως και η δημοσιογραφία. Έχουν πεισθεί,  για κάποιο λόγο, ότι η σωστή πολιτική ανάλυση είναι η  αρνητική.  Όπως και είδηση, είναι μόνο η κακή είδηση.

Λοιπόν , η αλήθεια είναι ότι ο Βαγγέλης τους έχει τρελάνει !

Μιλάει απλά, καθημερινά, κατανοητά.

Μιλάει – περίπου, όπως μιλάμε όλοι στις συζητήσεις μας.

Εκφράζεται με τον ίδιο τρόπο που εκφράζεται ο μέσος Έλληνας και αυτό τον φέρνει πιο κοντά στο «μέσο ακροατήριο».   

Ένα ακροατήριο , δηλαδή , που ήταν εξαιρετικά δύσκολο να ακούσει τον οποιοδήποτε άλλο  μετά τη περίοδο της συγκυβέρνησης ΝΔ- ΠΑΣΟΚ.

Που δεν αναζητά πλέον το μοντέλο του "ηγέτη-πατερούλη ", αλλά εκείνον που μπορεί να  μιλήσει κατ ευθείαν στους ίδιους. 
Που  έχει κουραστεί από τους πολιτικούς τύπου "δήθεν τάχα μου" και τους σωτήρες κάθε μορφής.
Είναι όπως αυτό που είχε πει κάποτε η Πατουλίδου "για την Ελλάδα ρε γαμώτο", που είχε ξαφνιάσει αλλά  τη χειροκροτήσαμε όλοι. 

Σήμερα, λοιπόν, αυτό που η πολιτικοί αναλυτές  καταγράφουν – γιατί έτσι έχουν μάθει, ως μειονέκτημα, είναι τελικά πλεονέκτημα. 

Ο Βαγγέλης είναι ο άνθρωπος που οι πολίτες τον καταλαβαίνουν και αισθάνονται ότι μπορεί να τους καταλάβει.

Βέβαια, όλο αυτό, θα γίνει πιο κατανοητό  στις 20 Σεπτεμβρίου!