Γιώργος Α. Βουλγαράκης
Οι μελετητές της παγκόσμιας οικονομικής ιστορίας που θα ασχοληθούν με την Ελληνική περίπτωση στο μέλλον, θα πρέπει να αναζητήσουν και τη συνδρομή άλλων επιστημόνων, προκειμένου να ερμηνεύσουν τα όσα συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα στη χώρα.
Θα πρέπει να επιστρατεύσουν
ψυχολόγους, κοινωνιολόγους και πολιτικούς αναλυτές αφού με οικονομικούς όρους, η παρούσα συγκυρία θα
είναι ανεξήγητη.
Η οικονομική πολιτική- αν βέβαια
μπορεί κάποιος να μιλήσει για συγκεκριμένη πολιτική, είναι στο σύνολο της εκτός
τόπου και χρόνου.
Το πλήθος των δηλώσεων και η
πανσπερμία των απόψεων όσων ακούγονται
και γράφονται αυτήν την περίοδο, είναι αδύνατον να συνθέσουν τα μέρη του πάζλ μιας συγκεκριμένης εικόνας.
Οι δείκτες όλων των μακροοικονομικών
μεγεθών είναι παραπάνω από ξεκάθαροι και
όλοι, με απολύτως σαφή τρόπο, υποδεικνύουν τι πρέπει να γίνει για να σωθεί η χώρα απ το γκρεμό.
Ωστόσο, μέτρα που πρέπει να ληφθούν,
δεν λαμβάνονται και αυτά που λαμβάνονται,
δεν θα έπρεπε να ληφθούν !
Η όλη διαχείριση δείχνει να εξαντλείται σε επίπεδο ευφυολογημάτων και
κατακυριαρχείται από ιδεοληψίες και
φαντασιώσεις που δεν αφορούν και δεν
ενδιαφέρουν κανέναν στο κόσμο.
Το καταπληκτικό είναι, ότι ενώ η χώρα
βρίσκεται στα όρια της κατάρρευσης και ενώ τα σήματα κινδύνου έρχονται πλέον από
παντού, οι απόψεις που προβάλουν την επιστροφή
στο εθνικό νόμισμα ως λύση, ακούγονται διαρκώς και περισσότερο στο κυβερνητικό
στρατόπεδο.
Εκτός του ότι οι απόψεις αυτές δεν
αντέχουν σε καμία επιστημονική κριτική, αυτό που πρέπει να γίνει κατανοητό,
είναι ότι το πρόβλημα της χώρας είναι δομικό και ως τέτοιο , θα διογκώνεται ώσπου να λυθεί.
Μπορεί τα πουκάμισα να είναι έξω από
τη ζώνη, οι γραβάτες να μπήκαν στα ράφια, η Αθήνα να τελεί υπό κατάληψη και οι
τοίχοι της Βουλής να κινδυνεύουν να μετατραπούν σε χώρο
για γκράφιτι, τα προβλήματα όμως είναι εδώ και διαρκώς διογκώνονται.
Με η χωρίς ευρώ, η Ελλάδα πρέπει να
επανεξετάσει τη δομή της οικονομίας της.
Να επαναοριοθετήσει το μέγεθος και την αποτελεσματικότητα του δημόσιου τομέα.Να
αρχίσει η συζήτηση για μια σειρά από ζητήματα
που χρόνια τώρα θεωρούνται πολιτικά ταμπού και παραμένουν εκτός πολιτικής ατζέντας . Η διαδικασία αυτή και πολύ περισσότερο οι λύσεις, ασφαλώς δεν
είναι ευχάριστες. Είναι επώδυνες και εμπεριέχουν κόστος . Δεν
υπάρχει ωστόσο η πολυτέλεια της
επιλογής.
Εξάλλου – εκτός της
σαφέστατης επιθυμίας των πολιτών όπως καταγράφεται σ όλες τις δημοσκοπήσεις, η
Ελλάδα έχει άπειρους λόγους για τους οποίους πρέπει να παραμείνει
στην Ευρώπη και το ευρώ και κανένα για να φύγει.
Πέραν όλων των άλλων μια πιθανή επιστροφή στο εθνικό νόμισμα, θα
πολλαπλασιάσει τα αδιέξοδα αφού η χώρα θα βρεθεί εκτεθειμένη σε πολύ περισσότερα μέτωπα απ όσα ήδη
υπάρχουν, ενώ τα προβλήματα θα παραμένουν ίδια.
Η κυβέρνηση, ζήτησε και έλαβε από την
Ελληνικό λαό την εντολή να βγάλει τη χώρα από το αδιέξοδο με διαφορετικό μίγμα
πολιτικής από αυτό που οι προηγούμενες κυβερνήσεις εφάρμοζαν.
Η εντολή αυτή η δεν έχει καμία σχέση
με τα όσα συμβαίνουν σήμερα και κυρίως
με τα επαπειλούμενα να συμβούν .
Αν αδυνατούν να υλοποιήσουν την
εντολή που πήραν είναι εντιμότερο να την καταθέσουν παρά να γυρίσουν τη χώρα
στον προηγούμενο αιώνα.
(Δημοσιεύτηκε στην ΕΠΕΝΔΥΣΗ στις 1 Μαΐου 2015)
(Δημοσιεύτηκε στην ΕΠΕΝΔΥΣΗ στις 1 Μαΐου 2015)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου